Dag 2 & 3; sightseeing

Dag 2 stond Monserrate dus op het programma. Zoals gezegd was de wandelroute gesloten. De reden hiervoor blijkt dat er veel overvallen met messen werden gepleegd. Een prima reden voor afsluiting dus haha.
Na eerst 20 minuten de verkeerde kant uit te zijn gelopen, keerde ik om en zat ik al snel op de goede route. Ik passeerde een vaag internetcafeetje/copyshop, waar ik een lokaal simkaartje kocht. Nu kan ik tenminste gewoon op internet als ik geen Wi-Fi heb, wat vooral fijn is wanneer ik een Uber moet bestellen. J

Afijn, ik liep verder richting Monserrate. De tocht er naartoe was op zichzelf al een aardige beklimming, waardoor ik eigenlijk stiekem wel blij was dat ik niet tot de top hoefde te lopen. Ik wilde met de kabelbaan, maar deze gaat alleen in de middag. In plaats daarvan ging er een soort treintje omhoog. Ik had geloof ik liever een paar messtekende overvallers getrotseerd! Mijn God, ik heb geen hoogtevrees, maar dit was echt niet fijn! Ik was blij toen ik heelhuids bovenop de berg stond.

Het uitzicht was mooi al was er helaas veel bewolking. Het kerkje bovenop de berg stelde niet heel veel ver. Verder was het eigenlijk vooral commercieel. Veel souvenirs stalletjes en eet gelegenheden. Na een uurtje rondwandelen hield ik het voor gezien. Het begon ook te regenen, dus ik nam die akelige trein weer terug naar beneden.

Ik had me opgegeven voor een Crossfit les om 16.30 uur, waardoor ik nog wat tijd te vullen had. Ik besloot naar Museo del Oro (goud museum) te lopen. Helaas bleek deze gesloten op maandag (ik zou toch eens wat beter die Lonely Planet moeten lezen, want ik begreep later ook dat alle musea op zondag gratis waren en de entree voor de Monserrate voor de helft van de prijs).

Na wat inkopen bij een supermarktje, besloot ik toen toch maar “huiswaarts” te keren. Daar nam ik een heerlijk (warme, eindelijk!) douche waarna ik me omkleedde voor Crossfit (douchen voor Crossfit slaat eigenlijk nergens op, maar ja ik had tijd te vullen). Een gezellig vrouwelijk Uber chauffeuse bracht me naar plaats van bestemming. Ik was veels te vroeg, maar mocht gelukkig wel al naar binnen. De WOD was leuk. Heel anders dan thuis, maar ik overtrof mezelf. De coach was trots en ik ook haha. Hij zei dat ik een 2^e keer gratis mocht komen, dus donderdag ga ik nog een keertje.

Bij terugkomst nam ik wederom een douche en trok vervolgens mijn pyjama aan. Inmiddels was een een bevriend koppel op de slaapzaal gekomen. Een dame uit Japan en een heer uit Korea. Laatst genoemde had in het Noorden van Colombia een Thaïs Spa geopend en hij bood me een gratis Thaise massage aan. Wat een uitkomst zo na een sportief lesje! Heerlijk!

Vervolgens nodigde ze me uit om samen te gaan eten. Dus voor de eerste keer ben ik ’s avonds de deur uit gegaan en heb ik genoten van een zeer traditionele maaltijd; pizza met bier haha.

Rond 21:30 waren we terug en viel ik al snel in slaap.

Dag 3 dacht ik nogmaals een poging tot Museo del Oro te doen, maar besloot uiteindelijk toch wat avontuurlijker te worden. Ik besloot naar Zipaquirá te gaan. Een plaatsje, iets minder dan 2 uur ten Noorden van Bogotá, die bekend staat om de Catedral de Sal (zout kathedraal). Met de lokale bus (incl. overstap), kwam ik rond het middaguur aan. Na nog een flinke wandeling berg op kwam ik eindelijk op plaats van bestemming. Ik kocht een kaartje (50.000 peso, ong. € 16,-) en liep richting entree. Op dat moment ging er geen Engelse gids, dus ik besloot gidsloos te gaan. Toegegeven, het is indrukwekkend om zo’n zoutmijn van binnen te zien. Volledig in het teken van Jezus, dus overal uitgekerfde kruizen, maar om nou te zeggen: wow! Nee, dat ook weer niet. Maar al met al toch twee uur vertier. Weer buiten nam ik een drankje en een broodje in de zon, waarna ik begon aan de terugreis.

Terug in het hostel was ik best trots op deze prestatie, dus ik beloonde mezelf met een koud biertje, al kletsend met mijn Japanse kamergenootje (de Koreaan is weer vetrokken, dus helaas geen Thaise massages meer). Inmiddels is het 19:45 uur. Over drie kwartier heb ik afgesproken met Angela, het meisje uit het vliegtuig. Zij heeft hier om de hoek Franse les en stelde voor na afloop wat te drinken. Dit gaf me net genoeg tijd om deze waanzinnige blog te schrijven ;-)

Morgen wil ik eigenlijk naar La Chorrera, een plaatsje 40 minuten buiten Bogotá, waar je een hike kunt maken naar een aantal watervallen. Tours zijn schreeuwend duur, dus waarschijnlijk moet ik weer allen op avontuur met de bus! Helaas nog steeds weinig andere solo reizigers mogen ontmoeten. De Japanse heeft elke dag Spaanse les en de rest van de slaapzaal is leeg!

Buenas noches y hasta la vista!
Ella